بررسی میزان رضایت شغلی رؤسا، مدیران و سرپرستان واحدهای مختلف بیمارستان های دولتی استان گیلان در سال ۱۳۸۴

چکیده مقدمه: رضایت شغلی نگرشی فردی نسبت به شغل است و نشان می دهد که توقع فرد با پاداش هایی که شغل و سازمان برای او فراهم می کند تا چه حد سازگاری و هماهنگی دارد. رضایت شغلی یعنی این که فرد احساس کند که در حرفه خود به خواسته ها و ارزش های مورد نظر رسیده است . هدف: تعیین میزان رضایت شغلی رؤسا، مدیران و سرپرستان واحدهای مختلف بیمارستان های دولتی استان گیلان در سال 1384. مواد و روش ها : پژوهش به صورت مقطعی و توصیفی ـ تحلیلی انجام شد. جامعه هدف، 90 نفر از رؤسا، مدیران و سرپرستان واحدهای مختلف 19 بیمارستان دولتی تابعه دانشگاه علوم پزشکی گیلان شامل رئیس و مدیر بیمارستان ، مترون ، رئیس امور مالی ، رئیس امور اداری ، مسئول آزمایشگاه ، مسئول داروخانه و مسئول رادیولوژی بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه حاوی 46 سؤال در دو بخش شامل مشخصات فردی مدیران و میزان رضایت آنان از شغل شان بود. پرسشنامه ها از دهم آبان سال 1384 به مدت یک ماه جمع آوری شد. نتایج: 11/10 درصد رؤسا، مدیران و سرپرستان بیمارستان ها از تمام جوانب شغل شان بسیار راضی، 43/58 درصد راضی، 22/4 درصد بی تفاوت، 07 /14 درصد ناراضی و 67 /6 درصد بسیار ناراضی بوده اند. میزان رضایت از جنبه رفاهی، آمو زشی، ساختاری، مدیریتی و شرایـط فیزیکی محـیط کار به ترتیب، 11/48 درصد ، 99 /79 درصد، 64 /66 درصد، 2/77 درصد و 77 /70 درصد بود. نتیجه گیری: بین میزان رضایت شغلی و مشخصات فردی از قبیل سن، مقطع تحصیلات، سابقه کار و جنس، همچنین بین رضایت شغلی و شرایط فیزیکی محیط کار، شرایط رفاهی و آموزشی بودن شغل رابطه معنی دار وجود دارد که با رسیدگی به وضعیت و شرایـط فـیزیکی بیمارستان ها، تسهیلات رفاهی و پاداش مادی و معنوی برای مدیران، تغییر شیوه های سنتّی و قدیمی و بکارگیری روش های نوین اداره بیمارستان ها و بکارگیری فارغ التحصیلان رشته مدیریت خدمات بهداشتی- درمانی می توان شاهد بالارفتن رضایت شغلی بود.